MiniDISC (DISC ERROR)

czyli,
już dwa tygodnie z MiniDISC RetroNOSTALGIA?
a dalej jestem pod wrażaniem: samej technologii zapisu, kompresji ATRAC3 oraz funkcjonalności MD. 
W tamtych latach to miałem zewnętrzną nagrywarkę CD w pracy "HP łączona przez LPT",
którą brałem na weekendy do domu i cały ten MD był kompletnie poza zakresem moich zainteresowań.

 MD rozmar  Case 72x80x8.5mm vs CD/DVD 8cm 99x90x8mm vis Jewel Case Slim 142x124x5.2mm

 SONY MINIDISK SERVICE MENU  - a może uda się uratować "DISC ERROR"?
Może stara dyskietka, może laser słaby, może jednak głowica nagrywająca źle ustawiona, a może wszystko razem, nagranych części utworów i nie da się słuchać, skasowanie i ponowne nagranie nie pomogło. RAW ERROR powinien być poniżej 220, a średnio był powyżej 2000. Na innej dyskietce świeżo nagranej "prawie nowa" ok. C1=150 ale nigdy powyżej 200.

 8. MENU (CREC)   - umożliwia serwisowy zapis w klasterach od: (LO - $40, MID - $300, HI-$700). Po nagraniu od adresu LO na MD74 okazało się, ze pierwsze 28 sekund płyty nie zostało skasowane. Podczas kolejnego kasowania kliknąłem kilka raz w strzałkę i przeskoczyło na $14 i do sektora $700 nagrywanie trwało 14m20s a REC wyłączyłem dużo dalej niż koniec miejsca na dane audio sektor $930 po 18m40s. Po nagraniu taki wcześniej wykasowanej płytki, błąd C1 RAW zmalał z 2000 do 200-400 i był większy niż oczekiwany w dokumentacji poniżej 220, ale przesłuchałem uważnie nagrania i stwierdzam, że pomimo to jest OK. 

 DRUGA METODA SPRAWDZENIA JAKOŚCI NOŚNIKA 

Włączenie tego trybu jest aktywne aż do wyjęciu płytki audio MD,
czyli można zmieniać dyskietki, nagrywać i odtwarzać. 

 MINIDISC STRUKTURA PLIKÓW 

Najmniejsza jednostka danych 32*11*(512/44100) /2 = 2.043 sekundy dźwięku STEREO.
Bo, klaster składa się z czterech sektorów systemowych i 32 sektorów opisujący skompresowany dźwięk. Z kolei sektor 2336 bajtowy składa się z 11 Sound Groups po 212 bajtów, każda z nich opisuje 512 próbek dźwięku 44100Khz 16bit (tak jak na płycie CD) to jest 11.6ms. [LINK]

 DYSK MAGNETO-OPTYCZNY  (1985 ~PHILIPS)
Pole magnetyczne wytwarzane przez cewkę dysku magnetooptycznego jest za słabe i za rozległe, aby namagnesować jeden bit dysku w temperaturze pokojowej. Obszar bitu na dysku jest więc podgrzewany promieniem lasera {laser od dołu płyty}, co czyni go podatnym na magnesowanie {głowica od góry płyty}. Przy odczytywaniu dysku magnetooptycznego (...) gdy promień lasera odbija się od namagnesowanego miejsca, wówczas jego polaryzacja ulega skręceniu w kierunku zależnym od kierunku pola magnetycznego. To skręcenie jest rozpoznawane przez głowicę jako przeczytany bit. [Wikiepedia - magneto-optical drive]